1. Podstawowe zasady i przewodnia ideologia projektowania:
(1) Wdrażać przewodnią ideologię „zorientowania na ludzi”;
(2) Wdrożyć politykę bezpieczeństwa produkcji w myśl zasady „najpierw bezpieczeństwo, najpierw zapobieganie”;
(3) Wybierz sprzęt o niskim zużyciu energii, wysokiej wydajności, bezpieczeństwie i niezawodności, a także łatwy w obsłudze i konserwacji;
(4) Wybierać rozsądne techniki wydobywcze oraz plany rozwoju i transportu, dążąc do niezawodności technicznej i racjonalności ekonomicznej, a jednocześnie unikając zagrożeń dla środowiska podczas rozwoju i użytkowania zasobów mineralnych.
2. Główna treść projektu obejmuje systemy produkcyjne i systemy pomocnicze, które dzielą się zasadniczo na następujące trzy części:
(1) Górnictwo:
Określenie granicy kopalni odkrywkowej;
Określenie metod rozwoju i metod eksploracji;
Wybór procesu produkcyjnego;
Weryfikacja i dobór wydajności urządzeń produkcyjnych (z wyłączeniem urządzeń i obiektów do przeróbki rudy oraz transportu zewnętrznego).
(2) Układ pomocniczy:
Ogólny plan transportu na obszarze górniczym;
Zasilanie górnictwa, konserwacja maszyn, zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków, ogrzewanie;
Budowa wydziałów górniczych oraz obiektów produkcyjno-bytowych;
Bezpieczeństwo i higiena pracy;
Ochrona środowiska na terenach górniczych.
(3) Szacowane inwestycje i korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwa.
W oparciu o dostępne informacje i aktualną sytuację górniczą, po konsultacji z właścicielem, niniejszy projekt stanowi jedynie kompletny projekt górniczy. Infrastruktura pomocnicza (taka jak konserwacja mechaniczna, konserwacja pojazdów, konserwacja elektryczna, zaopatrzenie w wodę, zasilanie elektryczne, transport zewnętrzny i komunikacja na terenie kopalni) oraz zaplecze socjalne zostały oszacowane jedynie wstępnie. Właściciel przeprowadza odpowiednie modyfikacje techniczne w oparciu o pierwotną infrastrukturę, porównując ją z projektem, aby spełnić wymagania projektowe. Niniejszy projekt uwzględnia jedynie szacowany budżet w całkowitej inwestycji, w celu przeprowadzenia oceny finansowej i analizy ekonomicznej.
3. Środki zapobiegawcze w projektowaniu:
Metody leczenia zwapnień
W przypadku kopalni wapienia, po zamknięciu kopalni, po przykryciu jej ziemią, można przeprowadzić sadzenie drzew lub przeprowadzić ponowną uprawę.
Środki zapewniające ostateczną stabilność zboczy kopalń odkrywkowych i zapobiegające ich zapadaniu się
(1) Przeprowadzić wydobycie zgodnie z odpowiednimi parametrami projektowymi i w odpowiednim czasie ustawić platformy bezpieczeństwa.
(2) W przypadku robót strzałowych prowadzonych w pobliżu ostatecznego stanu granicznego, w celu zachowania integralności masywu skalnego i stabilności stanu granicznego, stosuje się kontrolowane prace strzałowe.
(3) Regularnie sprawdzaj stabilność zboczy i krawędzi granicznych oraz niezwłocznie usuwaj luźne, unoszące się kamienie. Osoby sprzątające powinny nosić kaski ochronne i zapinać pasy bezpieczeństwa lub liny zabezpieczające.
(4) Zbudować rowy przechwytujące w odpowiednich miejscach poza obszarem górniczym oraz tymczasowe rowy odwadniające na terenie górniczym, aby w odpowiednim czasie usunąć zgromadzoną wodę na obszarze górniczym i zapobiec zapadaniu się zboczy na skutek zanurzenia w wodzie.
(5) W przypadku zboczy o słabej strukturze skalnej, takich jak zbocze glebowe, zbocze strefy zwietrzałej, zbocze strefy spękań i słabe zbocze międzywarstwowe, stosuje się metody wzmacniania, takie jak natryskiwanie kotew, murowanie z zaprawy i beton natryskowy.
Zapobieganie zagrożeniom elektrycznym i środki ochrony odgromowej
W kopalniach jest mniej urządzeń elektrycznych i są one bardziej skoncentrowane. Aby zapobiec porażeniom prądem elektrycznym, należy podjąć następujące środki:
(1) Zainstalować urządzenia zabezpieczające, metalowe ogrodzenia przy oknach i znaki ostrzegawcze w pomieszczeniu generatora;
(2) Dodać jedną awaryjną lampę ładującą i gaśnicę 1211 w pomieszczeniu generatora;
(3) Otwórz drzwi pomieszczenia generatora na zewnątrz, aby ułatwić ucieczkę;
(4) Wymień część przewodów na przewody ze starzejącą się izolacją, wyprostuj przewody niestandardowe i uporządkuj przewody zasilające w pomieszczeniu generatora, aby zapewnić ich uporządkowane rozmieszczenie; przewody przechodzące przez pomieszczenie pomiarowe muszą być oddzielone i nie mogą być ze sobą łączone, a także zabezpieczone osłonami izolacyjnymi;
(5) Terminowa naprawa i wymiana uszkodzonych urządzeń elektrycznych w tablicy rozdzielczej;
(6) Urządzenia narażone na uszkodzenia mechaniczne należy wyposażyć w urządzenia wyłączające awaryjnie. Podczas czyszczenia i wycierania urządzeń bezwzględnie zabrania się spłukiwania ich wodą lub wycierania urządzeń elektrycznych wilgotną ściereczką, aby zapobiec zwarciom i porażeniom prądem elektrycznym.
(7) Środki bezpieczeństwa dotyczące konserwacji urządzeń elektrycznych:
Wdrożenie systemu zgłoszeń roboczych, systemu zezwoleń na pracę, systemu nadzoru pracy, systemu przerw w pracy, przenoszenia i kończenia pracy w celu konserwacji urządzeń elektrycznych.
Prace pod napięciem niskiego napięcia powinny być nadzorowane przez wykwalifikowany personel, używając narzędzi z izolowanymi uchwytami, stojąc na suchych materiałach izolacyjnych, nosząc rękawice i kaski ochronne oraz odzież z długimi rękawami. Surowo zabrania się używania narzędzi takich jak pilniki, metalowe linijki, szczotki lub miotełki do kurzu z metalowymi przedmiotami. W przypadku prac przy skrzynkach rozdzielczych niskiego napięcia i sieciach energetycznych należy wypełnić karty pracy. Podczas prac przy silnikach niskiego napięcia i obwodach oświetleniowych można posługiwać się komunikacją ustną. Powyższe prace powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby.
Środki bezpieczeństwa na wypadek awarii zasilania obwodów niskiego napięcia:
(1) Odłącz zasilanie wszystkich elementów sprzętu konserwacyjnego, wyjmij bezpiecznik i powieś na uchwycie przełącznika tabliczkę z napisem „Zakaz włączania, ktoś pracuje!”.
(2) Przed przystąpieniem do pracy należy sprawdzić stan instalacji elektrycznej.
(3) W razie potrzeby podejmij inne środki bezpieczeństwa.
Po wymianie bezpiecznika po zaniku zasilania należy wznowić pracę, zakładając rękawice i okulary ochronne.
Wymagania dotyczące bezpiecznej odległości: Minimalna odległość między liniami napowietrznymi niskiego napięcia a budynkami.
Strefa ochronna napowietrznej linii energetycznej to obszar utworzony przez sumę maksymalnej obliczonej odległości poziomej krawędzi przewodu po odchyleniu od wiatru i bezpiecznej odległości poziomej od budynku po odchyleniu od wiatru, w obrębie dwóch równoległych linii. 1-10 kV wynosi 1,5 m. Szerokość strefy ochronnej podziemnego kabla energetycznego to obszar w obrębie dwóch równoległych linii utworzonych przez 0,75 m po obu stronach palików uziemiających podziemnej linii kablowej. Linia przesyłowa wysokiego napięcia powinna znajdować się wyżej niż najwyższa część różnych urządzeń mechanicznych o ponad 2 m, a linia przesyłowa niskiego napięcia powinna znajdować się wyżej niż najwyższa część różnych urządzeń mechanicznych o ponad 0,5 m. Odległość pionowa między przewodami napowietrznymi a budynkami: przy maksymalnym obliczonym zwisie, dla linii 3-10 kV, nie powinna być mniejsza niż 3,0 m; I spełniać wymagania „Przepisów bezpieczeństwa dla kopalń metali i materiałów niemetalicznych” (GB16423-2006).
Minimalna odległość przewodu od podłoża lub powierzchni wody (m)
Minimalna odległość od przewodu krawędziowego do budynku
Urządzenia ochrony odgromowej należy projektować ściśle według odpowiednich postanowień „Kodeksu projektowania ochrony odgromowej budynków”.
Budynki i konstrukcje górnicze powinny być objęte III klasą ochrony odgromowej. Wszystkie budynki i konstrukcje o wysokości 15 m i wyższej powinny być wyposażone w siatkę i pas odgromowy, a niektóre z nich w piorunochron.
Głównymi obiektami podlegającymi ochronie odgromowej są pomieszczenia generatorów w kopalniach, linie napowietrzne, magazyny materiałów i zbiorniki oleju, dlatego należy zainstalować urządzenia odgromowe.
Środki zapobiegawcze w przypadku zagrożeń mechanicznych
Urazy mechaniczne odnoszą się głównie do urazów spowodowanych bezpośrednim kontaktem ruchomych (nieruchomych) części, narzędzi i obrabianych części urządzeń mechanicznych z ciałem człowieka, takich jak zmiażdżenie, zderzenie, ścinanie, zaplątanie, skręcenie, szlifowanie, przecięcie, dźgnięcie nożem itp. Odsłonięte części przekładni (takie jak koło zamachowe, pas transmisyjny itp.) oraz części maszyn wirujących, takich jak sprężarki powietrza, wiertarki do skał, ładowarki itp. w tej kopalni, wykonujące ruch posuwisto-zwrotny, mogą powodować uszkodzenia mechaniczne ciała człowieka. Jednocześnie urazy mechaniczne są jednymi z najczęstszych urazów w produkcji górniczej, a sprzęt, który może je łatwo powodować, to wiertnictwo, sprężone powietrze i sprzęt transportowy. Główne środki zapobiegawcze obejmują:
(1) Operatorzy urządzeń mechanicznych muszą poznać konstrukcję urządzenia, zasady jego działania, metody obsługi i inne informacje, a także zrozumieć metody zapobiegania różnym wypadkom podczas jego użytkowania. Operatorzy urządzeń specjalistycznych muszą zdać egzamin i obsługiwać urządzenia z odpowiednimi certyfikatami. Osobom niebędącym operatorami surowo zabrania się uruchamiania i obsługiwania urządzeń, aby uniknąć wypadków, takich jak obrażenia ciała lub uszkodzenia.
(2) Urządzenia mechaniczne należy instalować zgodnie z instrukcją obsługi urządzenia i stosownymi przepisami, a osłony ochronne elementów roboczych urządzenia muszą być kompletne i nienaruszone.
(3) Należy unikać przemieszczania się sprzętu w ruchu (takiego jak samochody, ładowarki itp.) i instalować urządzenia zabezpieczające, aby zapobiec spadaniu części ruchomych.
(4) Środki kontroli urazów mechanicznych obejmują głównie stosowanie barier ochronnych, osłon ochronnych, siatek ochronnych lub innych zabezpieczeń dla różnych maszyn wirujących w celu odizolowania niebezpiecznych części ciała ludzkiego i sprzętu. Mechaniczne urządzenia ochronne powinny być zgodne z „Wymaganiami bezpieczeństwa dla osłon ochronnych urządzeń mechanicznych” (GB8196-87) oraz z warunkami technicznymi bezpieczeństwa dla stałych przemysłowych balustrad ochronnych (GB4053.3-93).
Środki wodoszczelne i drenażowe
Kopalnia jest kopalnią odkrywkową położoną na zboczu wzgórza, z minimalną wysokością wydobycia o 1210 m wyższą niż lokalny minimalny poziom erozji. Wody gruntowe mają niewielki wpływ na wydobycie, a zalewanie terenu kopalni odbywa się głównie z opadów atmosferycznych. Dlatego też prace związane z odwodnieniem i profilaktyką kopalni koncentrują się na zapobieganiu wpływowi spływu powierzchniowego wód opadowych na kopalnię.
Główne środki wodoszczelności i drenażu kopalni obejmują: wykonanie rowów odwadniających i przechwytujących poza obszarem wydobywczym oraz ustawienie spadku 3-5 ‰ na platformie roboczej w celu ułatwienia odwodnienia; instalację podłużnych rowów odwadniających i poziomych przepustów w celu odwodnienia dróg.
Pyłoszczelny
Pył jest jednym z głównych zagrożeń zawodowych w górnictwie. Aby skutecznie kontrolować unoszenie się pyłu i ograniczać jego wpływ na pracowników, w ramach tego projektu wdrożono politykę prewencji, dążąc do minimalizacji emisji pyłu w procesie produkcyjnym:
(1) Wiertnica powinna być wyposażona w wiertło wgłębne z urządzeniem wychwytującym pył, a środki zapobiegające pyleniu, takie jak wentylacja i zraszanie wodą, powinny być wzmocnione podczas wiercenia;
(2) W celu ograniczenia emisji pyłu podczas transportu pojazdów na drogach publicznych należy często podlewać drogi;
(3) Po zakończeniu prac strzałowych personelowi nie wolno bezpośrednio wchodzić na teren robót strzałowych. Dopiero po naturalnym rozproszeniu się pyłu można wejść na teren robót, aby ograniczyć jego oddziaływanie;
(4) Regularnie przeprowadzać badania stężenia pyłu w powietrzu w miejscu pracy, aby mieć pewność, że stężenie pyłu w powietrzu w miejscu pracy spełnia wymagania określone w Dopuszczalnych Wartościach Narażenia Zawodowego na Czynniki Niebezpieczne w Miejscu Pracy;
(5) Zapewnić środki ochrony osobistej dla operatorów kopalń i przeprowadzać regularne badania stanu zdrowia całego personelu.
Środki kontroli hałasu
Aby kontrolować zanieczyszczenie hałasem, już na etapie projektu należy wybierać urządzenia generujące niski poziom hałasu; należy montować tłumiki w urządzeniach pneumatycznych o wysokim poziomie hałasu, takich jak sprężarki powietrza i urządzenia wiertnicze; w miejscach o wysokim poziomie hałasu pracownicy są zobowiązani do stosowania środków ochrony osobistej, takich jak nauszniki dźwiękochłonne, aby ograniczyć wpływ hałasu na pracowników.
Środki bezpieczeństwa podczas wybuchów
(1) Podczas prowadzenia prac strzałowych należy ściśle przestrzegać „Przepisów bezpieczeństwa strzałowego”. W zależności od metody strzałów, skali i charakterystyki terenu, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa strzałowego, granice strefy zagrożenia strzałowego muszą być wyznaczone zgodnie z wymogami dotyczącymi bezpiecznej odległości od trzęsienia ziemi, bezpiecznej odległości od fali uderzeniowej oraz bezpiecznej odległości od pojedynczych obiektów latających. Należy ustawić znaki ostrzegawcze i przeprowadzić prace ostrzegawcze w celu zapewnienia bezpieczeństwa personelu i mienia.
(2) Każde odstrzały muszą być wykonywane zgodnie z zatwierdzonym projektem. Po odstrzale personel odpowiedzialny za bezpieczeństwo musi dokładnie sprawdzić stan bezpieczeństwa na przodku roboczym i potwierdzić bezpieczeństwo miejsca odstrzału przed wznowieniem prac.
(3) Personel zajmujący się pracami strzałowymi musi przejść szkolenie w zakresie technologii strzałowej, znać działanie, metody obsługi i przepisy bezpieczeństwa dotyczące sprzętu strzałowego oraz posiadać certyfikat uprawniający do wykonywania pracy.
(4) Odpalanie ładunków wybuchowych jest surowo zabronione o zmierzchu, w gęstej mgle i podczas burzy.
(5) Odstrzały w pobliżu ostatecznego stanu granicznego są kontrolowane w celu zachowania integralności masywu skalnego i stabilności stanu granicznego.
Czas publikacji: 14 kwietnia 2023 r.